• Αγάπη είναι αυτό που σου προκαλεί απέραντη και αληθινή ευτυχία σε κάθε στιγμή της ζωής σου...Αυτό πού σε κάνει να πιστεύεις ότι ο κόσμος σου ανήκει!'
  • Aγάπη είναι να βλέπεις στα μάτια κάποιου ολόκληρο τον κόσμο. - Ανώνυμος

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

"Εργαλείο" αναζήτησης ερωτικών συντρόφων το facebook

"Εργαλείο" αναζήτησης ερωτικών συντρόφων, είναι για πολλούς Έλληνες το Διαδίκτυο.

Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος είναι το facebook, το οποίο κερδίζει όλο και περισσότερους φίλους, ακόμη και σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από μελέτη που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας σε συνεργασία με την ΚΑΠΑRESEARCH, με θέμα 'Facebook και Σχέσεις'. Στόχος ήταν να διερευνήσει την επίδραση του internet και του facebook στις σύγχρονες σχέσεις αλλά και στη σεξουαλική ζωή των Ελλήνων.
Το facebook που απασχολεί παγκόσμια την ανθρώπινη κοινωνία με θερμούς υποστηρικτές αλλά και διώκτες του αυξάνοντας όλο και περισσότερο τον αριθμό των χρηστών και στη χώρα μας, οδήγησε την ερευνητική μας ομάδα να ασχοληθεί με την επίδρασή του στις ανθρώπινες σχέσεις φωτογραφίζοντας την ελληνική κοινωνία.
Η έρευνα διεξήχθη πανελλαδικά σε δείγμα 1014 ατόμων, ανδρών και γυναικών από 18 έως 54 ετών, από τις 21-25 Ιουνίου 2010. Η συλλογή των στοιχείων έγινε με τη μέθοδο τηλεφωνικών συνεντεύξεων και με πολυδιάστατη δειγματοληψία με χρήση quota ως προς τη γεωγραφική κατανομή του πληθυσμού, το φύλο και την ηλικία.
Η μελέτη αυτή συσχετίζει τη χρήση internet και συγκεκριμένα τη χρήση facebook, chat rooms και σελίδων dating με τα σεξουαλικά προβλήματα, τα προβλήματα σχέσεων και την απιστία. Σημαντικά ευρήματα αποτελούν ότι:
Ένας στους πέντε αντιμετωπίζει κάποιο σεξουαλικό πρόβλημα (19,5%). 17-40 ετών είναι οι ηλικίες που αντιμετωπίζουν πιο συχνά σεξουαλικό πρόβλημα. Οι άνδρες αντιμετωπίζουν πιο συχνά πρόβλημα στύσης και πρόωρη εκσπερμάτιση και οι γυναίκες μειωμένη επιθυμία και διαταραχή οργασμού. Οι άγαμοι που συζούν εμφανίζουν μεγαλύτερο ποσοστό μειωμένης επιθυμίας, γιατί το σεξ στη συμβίωση παίζει καθοριστικό ρόλο, έχουν μεγαλύτερη απαιτητικότητα και προσδοκία από τη σεξουαλική τους ζωή, σε αντίθεση με τους έγγαμους, οι οποίοι βολεμένοι εγκλωβίζονται στη σεξουαλική ρουτίνα (πίνακες 3,4).

Το 96,8% έχει λογαριασμό στο face book.
Το 27,9 μπαίνει σε chat rooms και σελίδες dating.
Ένας στους δύο σε ηλικίες 18 – 54 ετών μπαίνει τουλάχιστον 1 ώρα καθημερινά στο internet. Οι πιο συχνοί χρήστες είναι ηλικίας 17-30 ετών, όπου κάνουν καθημερινή χρήση με ποσοστό σχεδόν 62%. Οι γυναίκες χρησιμοποιούν περισσότερο τις σελίδες αυτές και πιο εθιστικά, καθώς η γυναίκα αναζητά πιο πολύ την έκφραση και έχει μεγαλύτερο εύρος αναζήτησης επικοινωνίας.
Στις ηλικίες 40 και άνω το ποσοστό καθημερινής χρήσης είναι υψηλό, κάτι που δείχνει ότι στην ηλικία αυτή η ανάγκη για επικοινωνία γεφυρώνεται μέσω της χρήσης του internet. Οι άγαμοι κάνουν καθημερινή χρήση σε ποσοστό σχεδόν 63%, αντίστοιχο της ηλικίας 17-30. Οι έγγαμοι το χρησιμοποιούν λιγότερο (39,7% κάνει καθημερινή χρήση).
Οι ανύπαντροι που συζούν αναζητούν μέσα από chat rooms την ανάγκη να είναι αρεστοί και να φλερτάρουν. Ακόμη, ένας στους δύο διαζευγμένους χρησιμοποιούν πάνω από μία ώρα καθημερινά αυτές τις σελίδες, γεγονός που δείχνει την ανάγκη για επικοινωνία, καθώς οι διαζευγμένοι είναι πιο 'επαναστατικοί', θέλουν να ζήσουν νέες εμπειρίες και αναζητούν περισσότερο την περιπέτεια.
Συμπερασματικά, οι πρώτοι στη χρήση των σελίδων είναι οι διαζευγμένοι και δεύτεροι οι άγαμοι.
Επτά στους δέκα θεωρούν το internet σημαντικό μέσο για την επικοινωνία με τους φίλους τους, ενώ 91% αναζητά κυρίαρχα φιλική σχέση, γεγονός που δείχνει ότι η κοινωνία έχει μεταφέρει τη φιλία στο διαδίκτυο.
Περίπου το 10% αναζητούν αποκλειστικά ερωτική γνωριμία.
Η γυναίκα αναζητεί σε υψηλό ποσοστό τη φιλία (95,5% έναντι 86,4% στον άνδρα), ενώ ο άνδρας το ερωτικό στοιχείο (13,6% έναντι 4,5% στη γυναίκα), καθώς η γυναίκα βλέπει περισσότερο τη φιλία, ενώ ο άνδρας τον έρωτα.
Οι άγαμοι που συμβιώνουν το χρησιμοποιούν πρωταρχικά σαν μέσο επικοινωνίας με τους φίλους (84,2%) και όχι για αναζήτηση ερωτικού συντρόφου.

Συμπέρασμα
Οι άνθρωποι αυτής της κατηγορίας αισθάνονται φόβο ότι η σχέση μπορεί να τους αποκόψει από τους φίλους τους, για αυτό και τους αναζητούν.
Οι διαζευγμένοι επιζητούν το ερωτικό στοιχείο σε αυξημένο ποσοστό (7,5%), αλλά και την επικοινωνία με φίλους (60,4%).
Το 46% έχει κάνει φιλίες μέσω internet. Αυτό φαίνεται να είναι το θετικό πρόσωπο του διαδικτύου. Το μεγαλύτερο ποσοστό που έχει κάνει φίλους είναι οι διαζευγμένοι (60%), καθώς είναι εκείνοι που χάνουν τους φίλους του γάμου τους και μαζί με το διαζύγιο γυρίζουν σελίδα στη ζωή τους.
Το χαμηλότερο ποσοστό απόκτησης νέων φίλων ανήκει στους έγγαμους (36,9%), οι οποίοι έχουν βολευτεί στο κοινωνικό κέλυφος του γάμου.
Το 45,6 % φλερτάρει μέσω internet, οι άνδρες σε ποσοστό 56% και οι γυναίκες σε ποσοστό 35%. Φλερτάρουν μέσω διαδικτύου κυρίως οι ηλικίες 17-30 ετών (55,9%), αλλά οι πρώτοι που δηλώνουν ότι φλερτάρουν συχνά είναι οι άνθρωποι 40 και άνω (15,1%).
Οι έγγαμοι φλερτάρουν συχνά περισσότερο από αυτούς που συμβιώνουν (9,7% έναντι 5,2%).
Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι ο γάμος θέλει φλερτ, ενώ η συμβίωση θέλει φίλους.
Το 13% της κοινωνίας προτιμά να φλερτάρει μέσω internet. Οι άνδρες είναι σημαντικά περισσότεροι από τις γυναίκες(18,2% έναντι 8,1%). Επίσης, το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτούς είναι άνθρωποι 40 ετών και άνω (14,5%) και διαζευγμένοι (16,4%).
Οι έγγαμοι προτιμούν να φλερτάρουν μέσω internet σε μεγαλύτερο ποσοστό από τους άγαμους που συμβιώνουν.
Οι λόγοι που οι χρήστες προτιμούν να φλερτάρουν μέσω internet είναι γιατί το 41,3% θεωρεί ότι είναι πιο εύκολη αυτή η προσέγγιση και το 36,5% γιατί υπάρχει ανωνυμία, κάτι που δείχνει ότι οι άνθρωποι αυτοί προτιμούν να κρύβονται πίσω από internet προβάλλοντας μη πραγματικά πρόσωπα και χαρακτηριστικά.
Ένας στους δύο δεν θα προχωρούσε σε συνάντηση με άτομο που γνώρισε μέσω internet, δηλαδή 1 στους 2 δε θέλει να φανερωθεί εκτός της οθόνης του υπολογιστή του.
Συνεπώς το διαδίκτυο δεν αποτελεί ισχυρό κίνητρο συνάντησης των ανθρώπων. Συγκεκριμένα, οι γυναίκες δεν θέλουν να συναντηθούν σε ποσοστό 61%, κάτι που δείχνει ότι φοβούνται να εκτεθούν και δε θεωρούν αξιόπιστο το άτομο που θα συναντήσουν αισθανόμενες πιθανή απειλή.
Η δεκαετία 30-40 έχει το μεγαλύτερο ποσοστό συνάντησης (55,8%), καθώς η δεκαετία αυτή σηματοδοτεί την ανάγκη μίας σχέσης. Οι άγαμοι και οι διαζευγμένοι απαντούν αναμενόμενα σε μία συνάντηση και στην αναζήτηση μίας σχέσης, καθώς έχουν τα υψηλότερα ποσοστά (61,6% και 60% αντίστοιχα).
Το 55,5 % δε θα έκανε σχέση με κάποιον που γνώρισε μέσω διαδικτύου, γεγονός που πιστοποιεί ότι το διαδίκτυο θεωρείται αναξιόπιστο στον τομέα σχέση.
Η γυναίκα απαντά 'όχι' σε ποσοστό 68%. Στη δεκαετία 30-40 το 47,9% θα έκανε σχέση, καθώς οι ηλικίες αυτές είναι πιο 'ευάλωτες' στη δημιουργία μιας σχέσης. Οι άγαμοι και οι διαζευγμένοι χρησιμοποιούν το διαδικτύο σαν μέσο γνωριμιών, καθώς έχουν τα υψηλότερα ποσοστά 53,8% και 52,7% αντίστοιχα.
Επίσης, πολύ υψηλό είναι το ποσοστό των άγαμων που συζούν και θα έκαναν σχέση με γνωριμία μέσω internet (46,4%).
Το 82% φοβάται και δεν εμπιστεύεται να κάνει σχέση με άτομο που γνώρισε μέσω internet ενώ το 12,6% δηλώνει ότι προτιμά την ανθρώπινη επαφή.
Ένας στούς δύο θα έκανε σχέση υπό την προϋπόθεση να ταιριάζει με τον άλλον (σχήμα 14). Το 45,7% θα έκανε σεξ με κάποιον που γνώρισε μέσω διαδικτύου, γεγονός που καταδεικνύει ότι μεγάλο ποσοστό δεν λέει 'όχι' στο σεξ, θεωρώντας το διαδίκτυο τόπο σεξουαλικής αναζήτησης.
Ο άνδρας απαντά αναμενόμενα, καθώς 65,8% θα έκανε σεξ με άτομο που γνώρισε μέσω internet, αλλά εντυπωσιακό δείχνει να είναι ότι το 1/3 είναι οι γυναίκες (45,7%) που ψάχνουν τη σεξουαλική περιπέτεια.
Η δεκαετία 30-40 κατέχει το μεγαλύτερο ποσοστό (48%) διάθεσης σεξουαλικής εμπλοκής με άτομο που γνωρίζουν online, καθώς και οι διαζευγμένοι σε ποσοστό 54,5%, κάτι που δείχνει την αναζήτηση του σεξ και τις μειωμένες αντιστάσεις τους.
Το 74,9 % δεν έχει κάνει ποτέ σχέση μέσω internet, κάτι που δείχνει ότι το internet δεν θεωρείται αξιόπιστο και ότι δεν είναι ισχυρό όπλο σχέσης. Το μεγαλύτερο ποσοστό είναι στην δεκαετία 40-50 (7,6%). Το 41,8% των διαζευγμένων έχουν κάνει σχέση μέσω internet, κάτι που δείχνει ότι για τους χωρισμένους αποτελεί εργαλείο γνωριμιών και σχέσεων.
Σε ποσοστό 22% δηλώνει ότι, η χρήση αυτών των σελίδων έχει δημιουργήσει πρόβλημα στη σχέση με το σύντροφό του (σχήμα 17). 17-30 ετών είναι η πιο ευάλωτη ηλικία για να δημιουργηθεί τέτοιο πρόβλημα (32,3%), καθώς είναι και οι περισσότεροι χρήστες, οι οποίοι με μεγαλύτερη ευκολία καταφεύγουν σε αυτές, κάτω από συνθήκες διαπροσωπικών συγκρούσεων.
Το υψηλότερο ποσοστό προβλημάτων έχουν οι διαζευγμένοι, καθώς πιο εύκολα παρασύρονται σε ερωτικές περιπέτειες και είναι πιο άστατοι και ανήσυχοι.
Το 80% δείχνει να δρα προστατευτικά απέναντι στο σύντροφο και στη σχέση, προσέχοντας ή αποφεύγοντας την επίσκεψη τέτοιων σελίδων, έτσι ώστε να μην τους δημιουργήσει πρόβλημα η χρήση αυτών των σελίδων στη σχέση τους.
Σχεδόν το 10 % έχει απατήσει το σύντροφό του με άτομο που γνώρισε μέσω internet (σχήμα 19) στοιχείο που προβληματίζει έντονα τη συναισθηματική επικοινωνία των σχέσεων, ενώ 2 στους 3 είναι άνδρες και εξ’ αυτών το 1/3 είναι γυναίκες.
Οι ηλικίες 40 και άνω έχουν το υψηλότερο ποσοστό απιστίας (12,1%). Οι διαζευγμένοι εμφανίζουν πολύ υψηλό ποσοστό απιστίας 16,4%, διπλάσιο από τις άλλες κατηγορίες, γιατί εκτιμάται ότι μειώνουν σημαντικά τον ηθικό τους κώδικα και τις σεξουαλικές αναστολές, κάτι που ερμηνεύει την ανάγκη τους να θεωρούν το σεξ σημαντικό μέρος της ζωής τους (αυτοεπιβεβαίωση).
Οι πιο πιστοί φαίνεται να είναι οι άγαμοι που συμβιώνουν (5,2%), γεγονός που επιβεβαιώνει μάλλον την άποψη ότι η συμβίωση είναι πιο ποιοτική από το γάμο!.
Οκτώ στους δέκαφοβούνται ότι θα παραβιαστούν τα προσωπικά τους δεδομένα.
Όσο μεγαλώνει η ηλικία αυξάνεται και φόβος παραβίασης (κοινωνικές εγγραφές). Οι έγγαμοι (81,4%) και οι γυναίκες(80,2%) φοβούνται περισσότερο, ακολουθούν οι άγαμοι (75,5%) και τέλος οι διαζευγμένοι (72,7%).
Το 21,1% έχει κάνει cybersex (σχήμα 21). Το μεγαλύτερο ποσοστό είναι άνδρες (25,7%),στις ηλικίες 17-30 ετών (25,5%), ενώ 1 στους 3 διαζευγμένους έχει κάνει cybersex, στοιχείο που ενισχύει την άποψη ότι οι διαζευγμένοι αναζητούν περισσότερο σεξ μέσα από το Ίντερνετ, εκφράζοντας τη δυσκολία της διαπροσωπικής επαφής και πιθανά το κόστος του χωρισμού μέσω αυτού.
Ένας στους δύο έχει σκεφτεί τη διακοπή του λογαριασμού ή άλλων σελίδων, σε μεγαλύτερο ποσοστό οι ηλικίες 17-30 και οι άγαμοι, καθώς οι άνθρωποι των ηλικιών αυτών είναι πιο παρορμητικοί, ενθουσιώδεις, αλλά απογοητεύονται και πιο γρήγορα.

Σχόλια
Σχολιάζοντας τα ευρήματα της μελέτης, ο κ. Ασκητής και οι συνεργάτες του επισημαίνουν τα εξής:
Ο σημερινός τρόπος ζωής φαίνεται να τροφοδοτεί τη διαδικτυακή επικοινωνία, η οποία έχει εξελιχθεί σε προϊόν μόδας, μίμησης και σύγχρονου lifestyle. Αν και ο συγκεκριμένος τρόπος επικοινωνίας εμπεριέχει αρκετά θετικά στοιχεία, μπορεί επίσης να συμβάλει στη δημιουργία ανθρώπων μοναχικών, φοβικών και απομονωμένων (κοινωνική φοβία).
Το διαδίκτυο γεννήθηκε από την καταναγκαστική, ηθικά αυστηρή και απρόσωπη κοινωνία, παρόλη τη σεξιστική προβολή της εποχής μας. Η συστηματική χρήση του διαδικτύου κρύβει δυσκολία στις διαπροσωπικές σχέσεις, καθώς οι περισσότεροι χρήστες αναζητούν μία προστατευμένη επικοινωνία πίσω από ψευδώνυμα και συχνά ψεύτικα στοιχεία, παίζοντας ρόλους και συμπεριφορές προσώπων και ηρώων που θα ήθελαν να είναι.
Η χρήση αυτή του διαδικτύου διαμορφώνει συχνά έναν εθιστικό τρόπο σεξουαλικής επικοινωνίας, όπως είναι το cybersex. Μάλιστα, προβλέπεται ότι η επισκεψιμότητα στο facebook, στα chat rooms και στις σελίδες dating θα παρουσιάσει αύξηση στο προσεχές μέλλον, λόγω της οικονομικής και κοινωνικής συμπίεσης, προβάλλοντας την ανθρώπινη ανάγκη να υπάρξει μια επικοινωνία μεταξύ μας που με ευκολία, ταχύτητα, αποτελεσματικά και ανέξοδα θα γεφυρώνει τη ζωή μας.
Είναι γεγονός ότι το διαδίκτυο και οι χρήστες απλώνουν όλο και περισσότερο τον παλμό της ανθρώπινης ζωής, αγκαλιάζοντας την παγκοσμιοποίηση ως το καθοριστικό πλαίσιο του 21ου αιώνα. Κριτές και αναλυτές θα εκτιμήσουν αυτήν τη σημαντική σχέση των ανθρώπων που η ψηφιακή τεχνολογία σηματοδοτεί.
Το ερώτημα που όλοι μπορούμε απλά και απλοϊκά να θέσουμε είναι 'πόσο κερδισμένοι ή χαμένοι θα είμαστε από αυτήν την τρομερή τεχνολογική προσέγγιση της ανθρώπινης επικοινωνίας ζώντας το φαντασιωσικό πεδίο ενός τόπου που θα σε χωράει μέσα αλλά και ίσως θα σε αφήνει απέξω από την ίδια την ανθρώπινη μοναδικότητα του εγώ κι εσύ που αγγιζόμαστε, φιλιόμαστε, κάνουμε έρωτα και ο ένας ανήκει στον άλλο χωρίς να ανήκει σε κανένα μηχάνημα…'.

Ημερομηνία δημοσίευσης: 12 Ιουλίου 2010
από : http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=12207

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Πρόστιμο σε εταιρεία για το γυμνό της Μπρούνι


Φωτογραφία της Κάρλα Μπρούνι από το 1993. Η εν λόγω φωτογραφία βγήκε σε πλειστηριασμό από τον Οίκο Κρίστις τον περασμένο Οκτώβριο, και πουλήθηκε για $91,000. Η εικόνα τυπώθηκε σε τσάντα της εταιρείας έτοιμων ενδυμάτων Pardon με βάση το νησί της Ρεουνιόν.
Η εταιρεία Pardon τιμωρήθηκε με πρόστιμο 40,000 ευρώ γιατί πούλησε τσάντες με τη γυμνή φωτογραφία της Κάρλα Μπρούνι, συζύγου του Γάλλου Προέδρου Νικολά Σαρκοζί. Δικαστήριο στο νησί της γαλλικής Ρεουνιόν στον Ινδικό Ωκεανό αποφάσισε ότι η εταιρεία είχε παραβιάσει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας της κας Μπρούνι επί της εικόνας της.

Christie's Images Ltd.2008 - EPA

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Δέκα χρόνια μετά τον τελευταίο της δίσκο, η Σαντέ επιστρέφει με καινούρια τραγούδια

  Smooth operator 

Το χιόνι δεν έλεγε να σταματήσει. Ακόμα και στα πεζοδρόμια της κεντρικής Oxford street, το είχε στρώσει. Και μέσα στην αίθουσα μια ζεστή φωνή που είχαμε καιρό να ακούσουμε μας σύστηνε μέσ' από cd τα νέα της τραγούδια. Μάλλον δεν υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που να αντέχουν δέκα ολόκληρα χρόνια μακριά από το τραγούδι και τη δημοσιότητα.

Η Σαντέ όχι μόνο άντεξε, αλλά και τώρα που επέστρεψε με καινούριο άλμπουμ δεν μοιάζει διατεθειμένη να λάβει μέρος σε πολυπληθείς συγκεντρώσεις ανταλλαγής κομπλιμέντων. Από το 2005 ζει σχεδόν σαν ερημίτισσα σε ένα μικρό χωριό στη δυτική Αγγλία μαζί με τη 13χρονη κόρη της Ιλα.
«Καταλαβαίνω την κοσμοπολίτικη ζωή της πρωτεύουσας, αλλά δεν είμαι ιδιαιτέρως κοινωνική» λέει η ίδια. «Περισσότερο μου αρέσουν τα μερεμέτια στο σπίτι, το γράψιμο, η ασχολία με τον κήπο και το σκάψιμο. Ενας χειροπιαστός και αληθινός κόσμος: φυτεύεις έναν τόσο δα σπόρο και ξεπετάγεται ολόκληρο δέντρο. Ετσι κάπως φτιάχνεται και η μουσική. Αναρωτιέμαι συχνά από πού έρχεται ο σπόρος της έμπνευσης».
Κι όμως, το σταρ σίστεμ το γνωρίζει καλά. Επί χρόνια ζούσε με τους παπαράτσι κρυμμένους πίσω από τα δέντρα για ένα της πλάνο, ενώ οι φήμες σχετικά με την προσωπική της ζωή διέρρεαν συνεχώς στον τύπο. Αποτέλεσμα; Ακόμα και σήμερα αποφεύγει τις συνεντεύξεις. «Κάποια στιγμή άρχισα να πιστεύω πως το να μιλάς σε δημοσιογράφους είναι σαν να μοιράζεσαι τα εσώψυχά σου στον οποιονδήποτε τυχαίο κάθεται δίπλα σου στο λεωφορείο» λέει, μέσω της δισκογραφικής εταιρείας της.
Στην πρώτη, λοιπόν, παρουσίαση του νέου της δίσκου ήταν απούσα. «Soldier of Love» έχει τίτλο το άλμπουμ, το οποίο ακούσαμε με δημοσιογράφους από όλον τον κόσμο και εκπροσώπους της εταιρείας της σε ένα μοδάτο ξενοδοχείο στην καρδιά του Λονδίνου. «Ο μύθος επέστρεψε» είπε κάποιος ενώ τα ηχεία θύμιζαν το «ένδοξο» παρελθόν των «Smooth operator», «Ordinary love», «Sweetest taboo», «Hang on to your love».
Τα νέα κομμάτια (κυκλοφορούν αύριο) θυμίζουν πολύ το γνώριμο ύφος της: Το «The Moon and the Sky» περιγράφει την απόλυτη αφοσίωση στον έρωτα. Το «Soldier of Love», που ήδη ξεχωρίζει στα ερτζιανά, μιλάει για «ερωτικές μονομαχίες». Το «Morning Bird» είναι σπαρακτικό, το «Baby Father» έχει πινελιές σόουλ, το «Be That Easy» είναι μια τρυφερή μπαλάντα, το «Bring Me Home» είναι βέβαιο ότι θα ξεχωρίσει, ενώ τα τρία τελευταία τραγούδια είναι ιδανικά για τις βραδινές ώρες... «Καμιά φορά αισθάνομαι πως η μελαγχολία με ακολουθεί κατά πόδας. Δεν είμαι απελπισμένη, αλλά πιστεύω ότι τα χαρούμενα κομμάτια συχνά σε κάνουν χειρότερα. Κάποιος μου είπε πως για όλα φταίει το ζώδιό μου: είμαι Αιγόκερως, το πιο θλιμμένο από όλα».
Το «Soldier of Love» ηχογραφήθηκε στα στούντιο της Real World του Πίτερ Γκάμπριελ με τους μουσικούς που η Σαντέ εμπιστεύεται από το 1983. Την ίδια σχέση έχει αναπτύξει και με το κοινό της. Η Sony υποστηρίζει ότι οι παλιοί της δίσκοι πουλούν ακόμα σταθερά (έχουν ξεπεράσει τα 50 εκατομμύρια αντίτυπα), ενώ πρόσφατα οι «Κυριακάτικοι Τάιμς» υπολόγισαν την περιουσία της σε 30 εκατομμύρια λίρες. «Δεν χρειάζομαι πολλά χρήματα για να ζήσω. Οποιοσδήποτε κλέφτης μπει στο σπίτι θα διαπιστώσει πως δεν υπάρχει τίποτα πολύτιμο να πάρει» σπεύδει να πει η ίδια.



Ποδήλατο και γουέστερν
Τα παιδικά της χρόνια, από την άλλη, είχαν την ίδια ανεμελιά αλλά καθόλου πολυτέλειες. Ηταν μόλις τεσσάρων όταν χώρισαν οι γονείς της. Ο μπαμπάς μένει στην πατρίδα του, τη Νιγηρία, και η μητέρα της επιστρέφει με την πιτσιρίκα Σαντέ και τον μεγαλύτερο αδερφό της στη δική της πατρίδα, την Αγγλία. Φιλοξενούνται στους παππούδες στο Εσεξ και η μητέρα εργάζεται ως νοσοκόμος. Η μικρή απολαμβάνει την ασυνήθιστη για την ηλικία της ελευθερία βολτάροντας ατελείωτα στη γειτονιά με το ποδήλατο, βλέποντας γουέστερν, σκαρφαλώνοντας στα δέντρα. Κούκλες και κοριτσίστικα παιχνίδια δεν υπήρχαν. «Μέχρι τα εννιά μου δεν υπήρχαν κορίτσια στο περιβάλλον μου. Αναγκαστικά έκανα παρέα με τους φίλους του αδελφού μου. Ισως γι' αυτό ακόμα και σήμερα όλοι λένε ότι γράφω τραγούδια σαν άντρας... Μικρή δεν τολμούσα ν' ασχοληθώ με τη μουσική. Δεν είχα καμία αυτοπεποίθηση. Ενιωσα σίγουρη μόνο όταν άρχισα να συνθέτω» παραδέχεται.
Σ' ένα τραγούδι, το «Babyfather», ακούγεται η εφηβική φωνή της κόρης της. «Από την ώρα που γεννήθηκε είναι ό,τι σημαντικότερο στη ζωή μου. Το 2001 την πήρα μαζί μου στην παγκόσμια περιοδεία, αλλά δεν της επέτρεψα να παρακολουθήσει ούτε ένα live, γιατί δεν ήθελα να δει τον κόσμο να ουρλιάζει το όνομα της μητέρας της. Σήμερα, που ξέρει όλη την αλήθεια, νιώθω πως είναι έτοιμη γι' αυτό» σχολιάζει. *

Της ΜΑΤΟΥΛΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗ (kusteni@enet.gr)
*από την "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" 7.2.2010

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Τα επτά θαύματα του κόσμου.


Ζητήθηκε από μια ομάδα μαθητών να γράψουν μια λίστα με αυτά που κατά τη γνώμη τους ήταν τα σημερινά «Επτά θαύματα του κόσμου». Παρ’ ότι υπήρξαν κάποιες διαφωνίες, οι περισσότερες γνώμες αφορούσαν τα παρακάτω:
1. Οι Πυραμίδες της Αιγύπτου
2. Το Taj Mahal
3. Το Grand Canyon
4. Το κανάλι του Παναμά
5. Το Empire State Building
6. Η Βασιλική του Αγ. Πέτρου
7. Το Σινικό Τείχος
Ενώ μάζευαν τα γραπτά, ο δάσκαλος πρόσεξε ότι μια μαθήτρια δεν είχε τελειώσει ακόμη το γράψιμο. Τη ρώτησε λοιπόν αν είχε κάποιο πρόβλημα με τη λίστα της.
Το κορίτσι απάντησε «Ναι, έχω λίγο πρόβλημα. Δεν μπορώ εύκολα να αποφασίσω, γιατί είναι τόσα πολλά…»
Ο δάσκαλος είπε, «Πες μας λοιπόν τι έχεις γράψει, για να δούμε αν μπορούμε να σε βοηθήσουμε».
Το κορίτσι στην αρχή δίστασε, μα μετά διάβασε:
Πιστεύω ότι τα επτά Θαύματα του κόσμου είναι…
1. Να βλέπεις...
2. Να ακούς...
3. Να αγγίζεις...
4. Να γεύεσαι...
5. Να αισθάνεσαι...
6. Να γελάς...
7. Και να αγαπάς..

Η ησυχία στην αίθουσα ήταν τέτοια που θα άκουγες και μια καρφίτσα αν έπεφτε. Τα πράγματα που παραβλέπουμε σαν απλά και συνηθισμένα και που τα παίρνουμε για δεδομένα, είναι πραγματικά τόσο εκπληκτικά και άξια θαυμασμού!
Τα πιο πολύτιμα πράγματα στη ζωή δεν μπορείς να τα χτίσεις με το χέρι, ούτε να τα αγοράσεις !!!!
 
* Posted in Διδακτικες ιστοριες Αναρτήθηκε από Anastasia on Σάββατο, 23 Ιανουαρίου 2010

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Γράμματα από τις Φυλακές Ανηλίκων


  Λίγες μέρες πριν το δικαστήριο 

«Δεν έχω όρεξη, δεν έχω μυαλό για τίποτα. Οκτώ ημέρες πριν από το δικαστήριο και δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Ό,τι και να κάνω με αγχώνει. Δε βγαίνω απʼ το κελί, δε μιλάω σε κανέναν, είμαι μόνος μου με τις σκέψεις μου.
Σκέφτομαι συνέχεια πώς θα πάει το δικαστήριο, τι θα κάνω αν δικαστώ, τι θα κάνω αν αποφυλακιστώ. Αυτό είναι που με σκοτώνει. Όταν σκέφτομαι τι θα κάνω ή τι θα μπορούσα να κάνω αν ήμουν έξω… Φαντάζομαι τη μητέρα μου να κάθεται δίπλα μου. Με τους φίλους μου να διασκεδάζουμε όλοι μαζί. Θα έβλεπα κόσμο, όλων των ηλικιών, θα μύριζα τον καθαρό αέρα, θα χάζευα τη θέα της θάλασσας.
Πολλές φορές προσποιούμαι ότι αποφυλακίζομαι. Αφήνω αυτή την πόρτα που με χωρίζει από την κοινωνία πίσω μου και τότε όλα αλλάζουν. Είμαι ελεύθερος, αισθάνομαι ότι πετάω, αγκαλιάζω τους δικούς μου και χαμογελάω από χαρά. Αλλά όμως τώρα έρχεται πάλι η σκιά του δικαστηρίου. Όλα τα όνειρά μου κρίνονται από μια απόφαση –δυο λέξεις. Είδες τι σου κάνει ο πρόεδρος με δυο λέξεις! Σου λέει ένα «ισόβια» και πάνε όλα. Ρίχνω ένα ψεύτικο χαμόγελο –δε θέλω να δείχνω το άγχος μου- και προσποιούμαι. Κανείς δεν καταλαβαίνει πώς νιώθω πραγματικά. Προσπαθώ να δείχνω καλά, αλλά είμαι χειρότερα από ποτέ.
Τα βράδια δεν μπορώ να κοιμηθώ, νιώθω ότι με πλακώνει το κελί. Μια ζεσταίνομαι, μια κρυώνω! Πολύ φοβάμαι ότι το βράδυ εκείνο, πριν τη δίκη, δεν πρόκειται να κοιμηθώ!».
Α.Κ., ετών 18

Φιλία στη φυλακή
«Η φυλακή είναι μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της ζωής μου… Όμως μου έμαθε τι θα πει «φιλία». Είναι η πρώτη –και ελπίζω η τελευταία- φορά που βγάζω φυλακή. Άδικα ή δίκαια… δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι πέρασα πραγματικά δύσκολες στιγμές εδώ μέσα, ιδιαίτερα όταν πρωτομπήκα. Οι «παλαιότεροι» έχουν δύναμη και ασκούν εξουσία στους νεότερους. Πολλές φορές με έφερναν σε δύσκολη θέση, ζητώντας μου να κάνω πράγματα με τα οποία δε συμφωνούσα. Τη συνέχεια δε θέλετε να την ξέρετε. Πιστέψτε με! Αναγκάστηκα να γίνω μέλος μιας ομάδας. Εκείνη θα με προστάτευε… Εδώ και πολύ καιρό έχω συνδεθεί με δεσμούς φιλικούς με δυο-τρία άτομα της ομάδας. Εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον. Μοιραζόμαστε σχεδόν τα πάντα. Προστατεύει ο ένας τον άλλον. Είναι μεγαλύτεροι από μένα στην ηλικία, αλλά αυτό δε μας εμποδίζει σε τίποτε… Είμαι σίγουρος ότι όταν με το καλό βγούμε στην κοινωνία θα συνεχίσουμε να είμαστε φίλοι. Κάνουμε κοινά όνειρα για το μέλλον. Θα δουλέψουμε μαζί… σωστά αυτή τη φορά, μακριά από την παρανομία».
Ν.Κ, ετών 22


Τα κείμενα δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά στην εφημερίδα του Σχολείου του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνα "Προσπαθώντας...για το αύριο", τον Φεβρουάριο του 2005 και τον Απρίλιο του 2009 αντίστοιχα. Ευχαριστούμε θερμά τον Διευθυντή του Σχολείου, κύριο Πέτρο Δαμιανό, για την ευγενική παραχώρηση της άδειας αναδημοσίευσης.

http://www.theartofcrime.gr/?pgtp=1&aid=1256755420


* * *


"Οι φυλακές δεν πρέπει πλέον να αντιμετωπίζονται σαν «αποθήκες ανθρώπων»
 Ελισάβετ Συμεωνίδου – Καστανίδου
Καθηγήτρια Ποινικού Δικαίου Νομικής Σχολής
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης




Κύκλος συζητήσεων και δράσεων
για την κατάργηση των φυλακών ανηλίκων


της Μαρίας Καλυβιώτη *


Το ζήτημα της κατάργησης των φυλακών ανηλίκων επαναφέρει η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, ξεκινώντας τη δεύτερη φάση της καμπάνιας της με πλήθος δράσεων και σε συνεργασία με αρμόδιους φορείς. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι φυλακές ανηλίκων αποτελούν τον προθάλαμο για αυριανούς εγκληματίες, αφού παρατηρείται ότι 8 στους 10 αποφυλακισμένους ανηλίκους θα επιστρέψουν και πάλι στις φυλακές ενηλίκων.
Το πλαίσιο των συζητήσεων διαγράφεται ευνοϊκό, καθώς σε επίπεδο Ε.Ε έχει ήδη ανοίξει κύκλος διαβουλεύσεων προς αυτήν την κατεύθυνση, ενώ και το ισχύον δίκαιο ανηλίκων προβλέπει πλήθος εναλλακτικών μέτρων έκτισης της ποινής, ορίζοντας πως η φυλάκιση δεν μπορεί παρά να αποτελεί την έσχατη λύση. Έντονα ανακύπτει το ζήτημα των διοικητικών κρατουμένων, δηλαδή ανηλίκων και ασυνόδευτων -στη συντριπτική πλειονότητά τους- μεταναστών, των οποίων την κράτηση δεν δικαιολογεί η ισχύουσα νομοθεσία. Εκπρόσωποι της Διεθνούς Αμνηστείας, του Συνηγόρου του Παιδιού, της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των κρατουμένων, καθώς και εθελοντής εργαζόμενος στις φυλακές στον Αυλώνα μιλούν στην “Αυγή”.

Η Διεθνής Αμνηστία “υποστηρίζει πλήρως τη σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, τους κανόνες για την προστασία των ανηλίκων κρατουμένων και τους ελάχιστους κανόνες του ΟΗΕ για τη διοίκηση της δικαιοσύνης για ανήλικους, που εναλλακτικά ονομάζονται κανόνες του Πεκίνου”, δηλώνει μιλώντας στην “Α” η Μάρω Σαββοπούλου, υπεύθυνη Τύπου και προβολής του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, και προσθέτει: “Συμφωνούμε στο ότι η κράτηση δεν μπορεί παρά να αποτελεί το έσχατο μέτρο, με τη μικρότερη δυνατή διάρκεια”. Πιο συγκεκριμένα, η Διεθνής Αμνηστία προτείνει μεταξύ άλλων ότι οι έφηβοι που κρατούνται και περιμένουν τη δίκη τους θα πρέπει να κρατούνται χωριστά από τους καταδικασθέντες για κάποιο αδίκημα. Επίσης, θα πρέπει να είναι χωρισμένοι με βάση την ηλικία τους, τη σοβαρότητα του αδικήματος που έχουν διαπράξει και τις σωματικές τους διαστάσεις. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να έχουν πρόσβαση στην πληροφόρηση και την ενημέρωση για την πρόοδο των υποθέσεών τους.
Σχετικά με τα μέτρα κοινωνικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα, η Διεθνής Αμνηστία υπογραμμίζει την αναγκαιότητα ύπαρξης υποδομών μέσω εκπαίδευσης και κοινωνικών λειτουργών, εκπαιδευτών και ψυχολόγων, ως απαραίτητη προετοιμασία για την κοινωνική επανένταξη των παιδιών. Επιπλέον, προτείνει εναλλακτικά της κράτησης μέτρα. Για τις περιπτώσεις του συστήματος εγγύησης, ζητεί “να διασφαλίζεται ότι για τις φτωχές οικογένειες η χρηματική εγγύηση θα μετατρέπεται σε κάποιου είδους κηδεμονία”.


Προνοιακοί χώροι φιλοξενίας για ασυνόδευτους ανήλικους

“Η πληρέστερη εφαρμογή των αναμορφωτικών μέτρων που λειτουργούν εναλλακτικά στον εγκλεισμό και η δημιουργία ξενώνων και μονάδων μέριμνας για ανήλικους παραβάτες του νόμου μπορούν να συμβάλουν στη μείωση του αριθμού των κρατουμένων ανηλίκων” επισημαίνει ο Γιώργος Μόσχος, Βοηθός του Συνηγόρου του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Πέραν αυτού, ο Συνήγορος του Παιδιού υποστηρίζει ότι “το υπουργείο Δικαιοσύνης θα πρέπει να φροντίσει ώστε οι ανήλικοι στους οποίους επιβάλλεται η στερητική της ελευθερίας ποινή να κρατούνται σε ανθρώπινες συνθήκες, ξεχωριστά από ενηλίκους και σε χώρους ανταποκρινόμενους στις ανάγκες της ηλικίας τους”. Επιπλέον, “οι ασυνόδευτοι ανήλικοι δεν θα πρέπει να κρατούνται, αλλά να παραπέμπονται σε προνοιακούς χώρους φιλοξενίας”.


Μόνη λύση, οι εναλλακτικοί τρόποι έκτισης ποινής
“Στις φυλακές Αυλώνα υπάρχουν σήμερα περί τα 350 παιδιά. Στη φυλακή αυτή λειτουργεί Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο, καθώς και κεντρική βιβλιοθήκη από το 2001, που από το 2007 λειτουργεί εθελοντικά”, σημειώνει ο Παναγιώτης Σχίζας, Βιβλιοθηκονόμος - Κοινωνιολόγος / Εγκληματολόγος. “Στο πλαίσιο δράσεων και πρωτοβουλιών της βιβλιοθήκης των φυλακών ανηλίκων Αυλώνα, έχει αναληφθεί το έργο της υποστήριξης ομάδας κρατούμενων παιδιών, με άμεσες ανάγκες σε υπόδηση και ρουχισμό, γιατί στη μεγάλη πλειοψηφία τους είναι αλλοδαποί και δεν έχουν οικονομικούς πόρους ή συγγενείς για βοήθεια”, επισημαίνει ο κ. Σχίζας και συνεχίζει:
“Δυστυχώς υπάρχει μεγάλη εξαθλίωση σε πολλά παιδιά και οι εύλογες σχέσεις εξάρτησης και εκμετάλλευσης που αναπτύσσονται μεταξύ των κρατουμένων είναι ένα από τα θλιβερά γεγονότα για τις φυλακές ανηλίκων και όχι μόνο. Τέτοιου είδους συνθήκες το μόνο, βέβαια, που δεν επιτυγχάνουν είναι τον «'σωφρονισμό' των παιδιών”. Τέλος, την “άμεση εφαρμογή εναλλακτικών τρόπων έκτισης της ποινής ιδιαίτερα για τα παιδιά, κάτι εξάλλου που προβλέπεται από τον νόμο”, ξεχωρίζει ως τη μοναδική “απάντηση στο αδιέξοδο και την αναποτελεσματικότητα που υπάρχει σήμερα”.

Φυλακές-πανεπιστήμιο για την παραβατικότητα

“Οι φυλακές δεν μπορούν παρά να είναι το πανεπιστήμιο για την παραβατικότητα”, δήλωσε η Ιωάννα Δρόσου, κοινωνιολόγος και μέλος της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, μιλώντας στην “Αυγή”. “Δεν είναι τυχαίο ότι 8 στους 10 ανήλικους κρατούμενους που αποφυλακίζονται θα επιστρέψουν στις φυλακές ανηλίκων. Οι ανοιχτές δομές για τους ανήλικους μπορεί να είναι περισσότερο βοηθητικές για τους ίδιους, αλλά και για την υπόλοιπη κοινωνία. Δηλαδή κέντρα μέσα στην πόλη, ώστε οι ανήλικοι κρατούμενοι να μην οδηγούνται στο περιθώριο. Κέντρα με ανοιχτές πόρτες χωρίς κλειδιά, με κοινωνικό έλεγχο, σχολείο, επαγγελματική κατάρτιση και παρακολούθηση από ψυχολόγους και κοινωνιολόγους”.
Ερωτηθείσα για το ευκταίο της κατάργησης των φυλακών ανηλίκων, η Ι. Δρόσου φάνηκε ιδιαίτερα αισιόδοξη, καθώς, όπως τόνισε, ήδη τα τελευταία δύο χρόνια έχει ξεκινήσει κύκλος συζητήσεων στην Ευρώπη και την Ε.Ε., “σε ένα πλαίσιο ότι οι φυλακές ανηλίκων αποτελούν τον προπομπό γι' αυτές των ενηλίκων. Επιπροσθέτως, έχει αποδειχθεί ότι, όπου έχουν εφαρμοστεί οι ανοιχτές δομές, τα αποτελέσματα είναι ακριβώς τα αντίστροφα από τα προαναφερθέντα της ελληνικής πραγματικότητας (2 στους 10 ανηλίκους μπαίνουν στις φυλακές ενηλίκων)”.
Στο ισχύον δίκαιο ανηλίκων στην Ελλάδα, η Ιωάννα Δρόσου παρατηρεί “πλήθος νομοθετικών παρεμβολών και άτυπων τιμωριών, όπως η επίπληξη, που λειτουργούν ως φίλτρο δικαίου, από το στάδιο της σύλληψης, μέχρι τη δίκη, ώστε ο εγκλεισμός να είναι το τελευταίο, απευκταίο στάδιο.

 *εφημ. "Η ΑΥΓΗ"  ημ. δημοσίευσης: 07/11/2009
www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleI...